Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Και τώρα πρέπει να πανηγυρίζουμε ;


Ας πούμε κι’ εμείς την ταπεινή μας γνώμη για την πρόσφατη συμφωνία στο Eurogroup, για το τι συμφωνήθηκε, τι κερδίσαμε και το τι χάσαμε…

Αρχικά διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση δεν πήγε μέχρι τέλος την αντιευρωπαϊκή προβοκάτσια της, με την άκαρπη και χρονοβόρα διαπραγμάτευση, και αυτή τη φορά δεν ρίσκαρε να οργανώσει ένα νέο 2015. Ίσως αυτή τη φορά να φοβήθηκε ένα τεράστιο πολιτικό κόστος (σε μια Ελλάδα που βουλιάζει και αγανακτεί όλο και περισσότερο), κάτι που δεν είχε πριν δύο χρόνια ή ίσως τέτοια εντολή να πήρε από τη μαμά Ρωσία…

Ωστόσο το πρώτο που έχουμε να πούμε για τη συμφωνία είναι πόσο κορόιδευε- για μια ακόμη φορά -τον γενικά ανυποψίαστο Ελληνικό λαό στο θέμα του χρέους όπου, ως γνωστόν, έφυγε μα άδεια χέρια ! Ο Τσίπρας όχι μόνο δεν είχε πάρει καμία υπόσχεση από τους εταίρους μας για μείωση του χρέους, αλλά  προπαγάνδιζε κάτι τέτοιο κυρίως για εσωτερική κατανάλωση. Αλλιώς δεν θα προχωρούσε προ καιρού στην ακατανόητη  σύγκρουση με το Δ.Ν.Τ, τη στιγμή που το τελευταίο τάσσεται σταθερά υπέρ μείωσης του χρέους μας.

Αντίθετα για όσους θεωρούν τη μείωση του χρέους απαραίτητη και μείζον θέμα (εμείς δεν είμαστε από αυτούς), αυτό που έγινε στο Eurogroup είναι και για έναν ακόμη λόγο ήττα. Και αυτό διότι το Δ.Ν.Τ πείστηκε να μπει στο Ελληνικό πρόγραμμα, αλλά μόνο με την πρόθεση ότι αυτό θα καταστεί βιώσιμο ! Δηλαδή είτε μειώνουμε το χρέος με καλή δημοσιονομική διαχείριση και οικονομική πολιτική, είτε μας κάνει τη χάρη ο Σόιμπλε να συναινέσει για μείωση χρέους. Αλλιώς Δ.Ν.Τ γιόκ και από αυτό λογικά περισσότερα έχουμε να χάσουμε παρά να κερδίσουμε…

Ακόμα χειρότερα, μόλις χθες έγινε γνωστό ότι στη Γερμανική βουλή, μετά από παρέμβαση των σοσιαλιστών, αναμένεται να ξεκινήσει διάλογος για το ενδεχόμενο να χρειαστεί η δόση των 8,5 ευρώ για την Ελλάδα την έγκριση του κοινοβουλίου τους ! Φαντάζεστε λοιπόν τι έχει να γίνει, αν τυχόν δεν περάσει η δόση από το Γερμανικό κοινοβούλιο και πιθανότατα με ευθύνη των σοσιαλιστών και των αριστερών ομοϊδεατών του Τσίπρα ; Άραγε τι θα λένε μετά όσοι βρίζουν Σόιμπλε και Μέρκελ επί τόσα χρόνια ;

Επιπλέον ναυάγησε-άγνωστο για ποιον λόγο- και η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση στην Ε.Κ.Τ. που θα μπορούσε να δώσει μια αρκετά καλή ανάσα στην οικονομία. κάτι που ο Τσίπρας επίσης το είχε υποσχεθεί ! Άλλη μια μεγάλη… «επιτυχία» της πολύμηνης υποτιθέμενης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης…

Κατά τ’άλλα οι κρατικοφασίστες προπαγανδιστές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. προσπαθούν να μας πείσουν πως θα πρέπει και να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα. Δηλαδή που φαίνεται να ολοκληρώνεται επιτέλους η αξιολόγηση και που τηρήθηκαν τα προαπαιτούμενα (υποτίθεται…) με πολύμηνη καθυστέρηση, προκειμένου να πάρουμε τα χρήματα που ήταν ορισμένα να πάρουμε !

Και όλα αυτά όταν ακόμα βλέπουμε με «κιάλια» ακόμα και το σημείο που βρισκόμασταν στις αρχές του 2015, όταν έφυγε η κυβέρνηση του Σαμαρά, διότι έχουμε μια τυχοδιωκτική κυβέρνηση που κάθε τόσο διαπραγματεύεται και ξανά διαπραγματεύεται και στο τέλος πάντα μας φέρνει σε χειρότερο σημείο απ’ότι ήμασταν πριν…

Κατά τ’ άλλα η συμφωνία έκλεισε μετά από μια «δολοφονική» για την οικονομία μείωση του αφορολόγητου και περαιτέρω μείωση συντάξεων (και όχι από τα ρετιρέ και τους προνομιούχους), ενώ και ότι σχετικά καλό ή φιλοαναπτυξιακό προέκυψε, αυτό έγινε μάλλον με την επιμονή των δανειστών (αφού οι δικοί μας είναι προφανέστατα ανίκανοι να τα σκεφτούν και καρπαζοεισπράκτορες…) και που δεν είναι καν σίγουρο αν οι δικοί μας θα θελήσουν ή θα είναι ικανοί να τα εφαρμόσουν επαρκώς.

 Ένα τέτοιο μέτρο είναι η μελλοντική δημιουργία μιας αναπτυξιακής τράπεζας, όπως και ένα μελλοντικό σχέδιο για την τόνωση των επενδύσεων. Ακόμη αναμένεται να δημιουργηθεί  ένας μηχανισμός ανάπτυξης, κατά το τέλος του προγράμματος (2018) , που προβλέπεται να είναι συγκοινωνούντα δοχεία με το χρόνο της αποπληρωμής των δανείων (δηλ.όσο μεγαλύτερη ανάπτυξη, τόσο μικρότερος χρόνος αποπληρωμής και αντίστροφα). Και επειδή φυσικά η ανάπτυξη-τουλάχιστον με αυτήν την κυβέρνηση- δεν είναι καθόλου σίγουρη, δεν είναι και για να πανηγυρίζουμε…

Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως ο γνωστός πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ δεν ζει στον κόσμο του, όταν δηλώνει μεταξύ άλλων πως ««Τα μέτρα που εφάρμοσε η Αθήνα διόρθωσαν τα προβλήματα….η ελληνική οικονομία βελτιώθηκε» !! 

Τέλος θα ήθελα να πω στον κύριο Μητσοτάκη και στο επιτελείο του ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5 % και 2 % που συμφωνήθηκαν για τα μελλοντικά χρόνια δεν είναι κανένα τρομερό κακό, ούτε προσφέρονται για αντιπολίτευση και πως σε αυτό έχει λάθος να ανεβάζει τους τόνους.
Κατά πρώτον διότι δεν είναι υποχρεωτικό να φτάσουν σε αυτό το μέγεθος, αλλά αποτελούν περισσότερο έναν μπούσουλα γιατί να ξέρουμε πως βαδίζουμε. Κατά δεύτερον τα πρωτογενή πλεονάσματα πρέπει να τα επιδιώκουμε και αν το κάναμε πρωτύτερα ως χώρα θα είχαμε γλιτώσει και από κρίσεις και από μνημόνια. 

Γι’αυτό κυρίως φωνάζουμε τόσα χρόνια ότι  λιτότητα (είτε μέσα σε κρίση, είτε εκτός) δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι απευκταίο και καταστροφικό, αλλά έχει και την ευεργετική της πλευρά. Βεβαίως τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν σημαίνουν απαραίτητα και από μόνα τους ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση, διότι εξαρτάται και από το πως  επιτυγχάνονται. Και είναι γνωστό ότι αυτή η κυβέρνηση τα πέτυχε με ανορθολογικό και αντιαναπτυξιακό τρόπο, όπως το έχουμε εξηγήσει και άλλες φορές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: